Skopolamina (znana także jako hioscyjamina) to tropanowy alkaloid, który występuje naturalnie w niektórych roślinach z rodziny psiankowatych, takich jak bieluń dziędzierzawa i pokornica. Jest to substancja psychoaktywna o silnych właściwościach przeciwbólowych, uspokajających i przeciwwymiotnych.
Skopolamina działa na układ nerwowy, blokując receptory acetylocholiny (cholinergiczne), co prowadzi do zahamowania aktywności układu przywspółczulnego. W medycynie jest wykorzystywana w leczeniu różnych dolegliwości, takich jak choroba lokomocyjna, nudności, wymioty, a także w przypadkach skurczów mięśni gładkich, np. w chorobach przewodu pokarmowego.
Niemniej jednak, skopolamina jest również znana ze swojej ciemnej strony. Czasami bywa stosowana w celach przestępczych, zwłaszcza w krajach Ameryki Łacińskiej, gdzie jest używana do wywoływania amnezji i osłabienia woli. W takich przypadkach może być podawana w postaci proszku lub płynnej, w celu zmniejszenia zdolności ofiary do obrony czy zapamiętania zdarzeń.
Wysokie dawki skopolaminy mogą prowadzić do poważnych efektów ubocznych, takich jak halucynacje, delirium, utrata zdolności koncentracji, a także problemy z oddychaniem i ciśnieniem krwi, co może stanowić zagrożenie życia.
Ze względu na jej potencjalne niebezpieczeństwo, substancja ta jest kontrolowana i jej stosowanie wymaga szczególnej ostrożności.