Ostatni post z poprzedniej strony:

Jestem żółtodziobem na forum i poruszam się tu jak kaleka, mam nadzieję, że nie strzelę sobie tym pytaniem w kolano. W skrócie o mnie - kobieta, 28 lat, własna działalność, przemocowi rodzice, przebyty nowotwór za pasem i choroby autoimmunologiczne, które dokopują mi depresję lękowa. Mój psychiatra (dostałam się na NFZ bez kolejki w ośrodku uzależnień) wypisuje mi bezno z wielką łaską w dawkach, których nie odczuwam 0,25 mg. Działanie czuję od 0,5 mg a sen przynosi mi 1 mg. Kontroluję dawkowanie i nie zależy mi na większych odczuciach. Nie przyjmuję benzo na codzień. Zwykle kołowałam alprox przez erecepty. Po ostatniej aferze i wglądzie do ipk czuję się jakbym była traktowana jak ćpunka (bez urazy dla nikogo). Tłumaczenie lekarzom całej mojej prywaty i problemów by móc dostać po 2 opakowania 0,5 mg, które starczają mi na 3 miesiące jest coraz trudniejsze. Jak podejść do lekarzy w tych czasach?

Ryry moim zdaniem lekarze wiedzą lepiej co dla Ciebie dobre. Benzo bardzo uzależnia a jak się już człowiek uzależni to ciężko z tego wyjść. Nie mówie, że jesteś wjebana czy coś ale powiedz mi szczerze, po co Ci benzodiazepiny w Twoim stanie? Przecież one są na uspokojenie/nasenne. Jeżeli masz depresje to powinnaś bardziej brać leki ze zwrotnym wychwytem serotoniny czyli SSRI. W każdym bądź razie tu na forum masz nasze wsparcie!

Enchi, Byłam u masy lekarzy, mam podłoże choroby endogenne i historię choroby od lat nastoletnich. Czekam już ponad rok w kolejce na terapię a stres mnie zjada nie tylko psychicznie ale i fizycznie. Naprawdę z pełną świadomością potencjału uzależniającego benzo jest to dla mnie mniejsze zło. Jestem wysokofunkcjonującą alkoholiczką, próbowałam rekreacji z marihuaną i miałam tylko większe problemy z koncentracją. Przy benzo nie piję alkoholu. W domu rodzinnym były opiaty - ojciec jest uzależniony od tramalu, mnie to nie kręci. Siadło mi jedynie benzo a był już m.in. klasyk hydro, diphergan, mirtor, tritico, zoloft. Natrętne myśli samobójcze minęły po escitalopramie a pomimo całej chu jizny, aktualnie prowadzę fajne życie, podróżuję co jest moją pasją ale na codzień z moim ciałem i głową jest bardzo źle.

Ryry pisze: ↑

1 rok temu

Jestem żółtodziobem na forum i poruszam się tu jak kaleka, mam nadzieję, że nie strzelę sobie tym pytaniem w kolano. W skrócie o mnie - kobieta, 28 lat, własna działalność, przemocowi rodzice, przebyty nowotwór za pasem i choroby autoimmunologiczne, które dokopują mi depresję lękowa. Mój psychiatra (dostałam się na NFZ bez kolejki w ośrodku uzależnień) wypisuje mi bezno z wielką łaską w dawkach, których nie odczuwam 0,25 mg. Działanie czuję od 0,5 mg a sen przynosi mi 1 mg. Kontroluję dawkowanie i nie zależy mi na większych odczuciach. Nie przyjmuję benzo na codzień. Zwykle kołowałam alprox przez erecepty. Po ostatniej aferze i wglądzie do ipk czuję się jakbym była traktowana jak ćpunka (bez urazy dla nikogo). Tłumaczenie lekarzom całej mojej prywaty i problemów by móc dostać po 2 opakowania 0,5 mg, które starczają mi na 3 miesiące jest coraz trudniejsze. Jak podejść do lekarzy w tych czasach?

Musisz pójść do dobrego psychiatry i on już stwierdzi co dalej i jakie środki wdrążyć. To będzie najlepsze rozwiązanie, i nie będziesz musiała się użerać z tymi lekarzami