Ponieważ przez forum, zazwyczaj jako milczący czytelnicy, przewijają się też rodzice nastolatków sięgających po narkotyki, postanowiłem zamieścić kilka uwag i porad, które mogą okazać się w takich sytuacjach pomocne. Przypominam, że nasze forum w żaden sposób nie propaguje ani nie zachęca do korzystania z środków odurzających, więc jeżeli mają Państwo jakieś pytania lub wątpliwości z pewnością chętnie pomożemy. Często lepiej jest wysłuchać rad i odpowiedzi na Państwa pytania udzielanych przez samych zainteresowanych, niż lekarzy-teoretyków - a najlepiej zasięgnąć opinii z obu źródeł.

Przytoczone niżej słowa nie są moimi, dlatego proponuję również użytkownikom ustosunkowanie się do nich i ewentualne korygowanie. Pochodzą one z broszury którą można otrzymać m.in. w placówce Monar, więc są ogólnodostępne.

--------------------------------------------------------------

Bliżej siebie - dalej od narkotyków

Poradnik dla rodziców

(wybrane fragmenty)

Być rodzicami nastolatka nie jest łatwo. Jeżeli jednak rozumie się i pamięta, że okres dorastania jest tak samo trudny dla rodziców, jak i dla dziecka - to połowa sukcesu.

Większość rodziców najbardziej boi sie okresu, kiedy dziecko zaczyna dorastać. Zaczyna wtedy wymykać sie spod kontroli, buntuje się, poszukuje nowych doświadczeń, a rodzice czują się bezradni, w dodatku mniej ważni dla dziecka niż jego rówieśnicy.

Wszyscy chcemy być dobrymi rodzicami i na ogół nie szczędzimy wysiłku, aby nasze dzieci były szczęśliwe. Staramy się, chcemy dla dziecka jak najlepiej, a mimo to zdarza się, że spotykają nas rozczarowania, a dziecko sprawia kłopoty.

Ten krótki poradnik jest adresowany do wszystkich rodziców. Być może porady tu zawarte dla wielu osób są oczywiste, ale być może dla niektórych okażą się pomocne i zwrócą ich uwagę, że rodzice mają decydujący wpływ na to, czy dziecko sięgnie po narkotyki.

Nie ma prostych i skutecznych recept na to, jak całkowicie uchronić dziecko przed narkotykami, ale jedno jest pewne: im lepszy mamy kontakt z dzieckiem, tym łatwiej ustrzeżemy je przed narkotykami.

Rozmowa jest podstawą dobrych kontaktów z dzieckiem, bo pozwala lepiej poznać jego świat, oczekiwania, marzenia, ale też różnorodne problemy. Nie bójmy się rozmawiać także na trudne tematy. Wiedza o narkotykach pomaga przełamać opory przed rozmową z dzieckiem na ten trudny temat. Im więcej wiemy na temat narkotyków, tym łatwiej przekonamy dziecko o ich szkodliwości. Używajmy rzeczowych argumentów.

(...)

Co warto wiedzieć i robić, aby chronić dziecko przed narkotykami

► znać prawa rządzące rozwojem dziecka

► wiedzieć jak budować dobry kontakt z dzieckiem

► znać powody, dla których młodzi sięgają po narkotyki

► być konsekwentnym w przestrzeganiu zasad

► mieć rzetelną wiedzę na temat narkotyków

(...)

Czego dorastające dzieci potrzebują od rodziców

Dorastające dzieci potrzebują naszej dyskretnej obecności, dostępności i gotowości do udzielenia im pomocy. Wierzą, że w porę zareagujemy, gdy dzieje się coś niedobrego i znajdziemy sposób, aby rozwiązać problem. Chcą widzieć w nas swoich sojuszników, na których mogą liczyć w trudnych momentach.

Czego więc potrzebują od nas nasze dzieci:

► Poczucia więzi i przynależności do rodziny. Chcą czuć, że są kochane, rozumiane i mogą liczyć na wsparcie rodziców. Potrzebują naszego szacunku, przyjaznej atmosfery w domu - poczucia bezpieczeństwa.

► Poczucia własnej wartości. Chcą, aby doceniać ich wysiłki w osiąganiu sukcesów oraz chcą mieć pewność, że nie zostaną przez nas skrytykowane i odrzucone, gdy coś się nie uda.

► Wiarygodności. Chcą mieć pewność, że zachowujemy się tak jak mówiły, ale także, że potrafimy przyznać się do własnych słabości, niewiedzy i błędów.

► Sprawiedliwego traktowania. Przekonania, że rodzice w niejasnej sytuacji zareagują w oparciu o wnikliwe rozpatrzenie sprawy.

► Stanowczości w ważnych sprawach. Potrzebują jasno określonych reguł i konsekwencji w ich przestrzeganiu.

► Poszanowania intymności i dyskrecji. Chcą mieć pewność, że granice ich prywatności są przez nas respektowane.

(...)

Warto też pamiętać o kilku ważnych sprawach:

► Bądź przykładem. Postępuj tak, by być wiarygodnym. Dzieci są dobrymi obserwatorami i łatwo zauważają, gdy nie robisz tak, jak mówisz.

► Wymagaj, ale stawiaj dziecku warunki możliwe do spełnienia.

► Bądź konsekwentny, aby dziecko liczyło się z tobą i wiedziało, że ustalone przez ciebie normy w ważnych sprawach muszą być respektowane.

► Poznaj przyjaciół i znajomych dziecka. Pamiętaj, że w tym wieku koledzy odgrywają dużą rolę i często mają duży wpływ.

► Szanuj prawo dziecka do własnych wyborów, opinii, dysponowania swoim wolnym czasem. Doradzaj, ale nie narzucaj swojej woli.

► Nie bądź nadmiernie opiekuńczy. Pozwól dziecku zdobywać doświadczenia: ono uczy się życia przede wszystkim robiąc nowe rzeczy, sprawdzając. Czasem popełnia przy tym błędy, bądź zatem czujny i w porę reaguj.

► Określ jasno zasady dotyczące zakazu stosowania środków odurzających i innych używek, ale sam też unikaj nadużywania leków, papierosów i alkoholu.

► Ucz jak przezwyciężać trudności i radzić sobie w trudnych sytuacjach. Dotyczy to także sytuacji, gdy ktoś proponuje narkotyki.

(...)

Jeżeli jakieś zachowanie twojego dziecka jest dla ciebie nie do przyjęcia, spróbuj to zmienić. Powiedz mu:

► o jakie konkretnie zachowanie ci chodzi

► jakie uczucia przeżywasz, gdy ono zachowuje się w ten nieakceptowany przez ciebie sposób

► dlaczego to zachowanie jest twoim zdaniem niewłaściwe

► jakie konsekwencje dla ciebie lub innych ma to jego zachowanie

► jakiej zmiany oczekujesz

Jeśli chcesz przeprowadzić z dzieckiem poważną rozmowę po to, by wprowadzić zmiany w waszej rodzinie, to:

► znajdź na nią jakiś spokojny moment

► zajmuj się tylko tą konkretną sprawą

► mów o tym, co w związku z konkretnym zdarzeniem czujesz

► słuchaj uważnie, co dziecko ma ci do powiedzenia

► zadbaj o to, by każdy mógł przedstawić swoj punkt widzenia i wyrazić własną opinię

► zakładaj możliwość zmiany swojego zdania

► bądź gotowy do kompromisów

► koncentruj się na rozwiązaniu problemu, a nie na tym kto wygra.

(...)

Nasze dziecko i narkotyki

Poszerz swoją wiedzę na temat narkotyków. Łatwiej przekonasz dziecko o ich szkodliwości używając rzeczowych argumentów.

Powinieneś także:

► nauczyć się rozpoznawać sygnały ostrzegawcze wskazujące na zażywanie, by w porę zareagować

► wiedzieć, gdzie znaleźć pomoc dla siebie i dla dziecka, kiedy pojawi się problem

Co warto przeczytać

► Ralph I. Lopez "Twój nastolatek - zdrowie i dobre samopoczucie"

► Ruth Maxwell "Dzieci, Alkohol, Narkotyki"

► T. Dimoff, S. Carper "Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki"

► Melanie McFadyen "Narkotyki wiedzieć więcej"

► Informacje w internecie na stronie: www.narkomania.org.pl

(...)

Sygnały, które powinny nas zaniepokoić

(...)

Są jednak sytuacje, których nie wolno bagatelizować. Masz prawo sądzić, że z dzieckiem dzieje się coś niedobrego, gdy zauważysz kilka z wymienionych niżej objawów równocześnie:

► oddala się od ciebie, staje się obce, mimo, że wcześniej byliście blisko

► wyraża niechęć do rozmów, unika kontaktu, kręci w rozmowie, kłamie

► ma kłopoty z nauką, choć wcześniej dobrze sobie radziło, wagaruje

► jest niecierpliwe, rozdrażnione

► jest na zmianę pobudzone lub ospałe, sypia o dziwnych porach

► znika często w ciągu dnia z domu pod dowolnym pretekste i stara sie unikać kontaktu po powrocie

► wraca bardzo późno lub bez uzgodnienia nocuje poza domem

► ma nowych znajomych, których nie chce zapraszać do domu

► kwestionuje szkodliwość narkotyków, uważa, że powinny być zalegalizowane

► ma nadmierny apetyt lub nie ma apetytu

► ma przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice, przewlekły katar

► w jego pokoju dziwnie pachnie, miewa fifki i fajki różnych kształtów, bibułki do skrętów, biały proszek, pastylki nieznanego pochodzenia, opalone folie aluminiowe, leki bez recept, nieznane chemikalia

► z domu znikają pieniądze i wartościowe przedmioty

Co robić, gdy okaże się, że chodzi o narkotyki

Gdy masz pewność, że chodzi o narkotyki - zacznij działać, bo problem sam się nie rozwiąże. Nie działaj jednak pod wpływem emocji, nie rozpoczynaj rozmowy, gdy dziecko jest odurzone. Przygotuj się do rozmowy, zadbaj o to, by każde z was mialo czas na tę rozmowę.

Wysłuchaj co ma do powiedzenia na swoją obronę, ale nie daj się zwieść łatwym tłumaczeniom. Nie ufaj zapewnieniom, że znaleziony w jego pokoju narkotyk należy do kolegi. Nie daj się przekonać, że teraz taka moda i wszyscy biorą narkotyki. Nie uważaj za mniejsze zło, jeżeli mówi, że to "tylko trawka". Nie obwiniaj się, kiedy mówi, że bierze z powodu kłopotów rodzinnych.

Jeżeli zbadasz, że był to incydent - daj mu szansę, nie traktuj jak narkomana. Porozmawiaj o konsekwencjach i zagrożeniach z powodu narkotyków, a także na temat presji i manipulacji ze strony grupy biorącej narkotyki. Powiedz, że złamało zasady, zawiodło twoje zaufanie i jak źle się z tym czujesz. Ustalcie nowe reguły i stosuj zasadę "ograniczonego zaufania" dopóki nie upewnisz się, że wszystko jest w porządku.

Jeżeli stwierdzisz, że dziecko ma już problem z powodu narkotyków, skorzystaj z pomocy specjalistów. Zdobądź adresy poradni lub specjalistów w zakresie uzależnień, którzy pomogą robie i dziecku poradzić sobie z problemem. Wspólnie z terapeutą i dzieckiem ustalcie reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegaj.

Nie chroń dziecka przed konsekwencjami złych zachowań. Jeżeli się nie uczyło, może nawet nie zdać. To konieczny element dochodzenia do zdrowia. Nie usprawiedliwiaj nieobecności, nie tłumacz dziecka przed nauczycielem, znajomymi i rodziną. Nie wstydź się i nie ukrywaj za wszelką cenę tego problemu - to przecież może się zdarzyć w każdej rodzinie.

Jeśli dziecko podejmie terapię, będzie potrzebowało od was duzo cierpliwości, zrozumienia i wsparcia.

Testy do wykrywania narkotyków w moczu

Jeżeli podejrzewasz, że dziecko zażywa narkotyki a wyczerpałeś już inne sposoby, by zdiagnozować sytuację - możesz sprawdzić to za pomocą testu. W wielu aptekach dostępne są testy, które wykrywają narkotyki w moczu na obecność m.in. amfetaminy, kokainy, morfiny, THC (marihuany, haszyszu).

Zanim kupisz i zrobisz test powinieneś wiedzieć:

► ile czasu upłyneło od ewentualnego zażycia narkotyku

► czy to na pewno mocz osoby badanej

► dobrze także wiedzieć, jaki narkotyk może wchodzić w grę

Kiedy test może być przydatny?

► gdy dziecko zaprzecza, a masz podstawy sądzić, że jednak zażywa narkotyki

► gdy dziecko przestało używać narkotyków - dla kontroli utrzymania abstynencji

Na jakie pytania odpowie test?

► czy dziecko zażyło dany narkotyk

Na jakie pytania nie odpowie test?

► czy ktoś jest uzależniony

► jak często bierze

► jak dużo zażył

(...)

Bądź przyjacielem swojego dziecka.

Staraj się je zrozumieć i pomagaj mu bezpiecznie dorastać.

--------------------------------------------------------------

Aby zorientować się w aspektach prawnych, prawach i obowiązkach swojego dziecka, związanych z posiadaniem, zażywaniem lub handlem narkotykami, udaj się do naszego działu "Aspekty Prawne" znajdującego się tutaj:https://dopek.eu/aspekty-prawne-f27.html

Źródło?

Tak naprawdę dobra komunikacja między rodzicem a dzieckiem to podstawa jak się przespało cały okres dojrzewania i wzrostu to się niech nikt nie dziwi że dziecko nie chce rozmawiać, tak sam w drugą stronę jak dziecko nie powie to prawie nie ma sposobu żeby go zmusić po prostu się nie da.

Zresztą jakiekolwiek przygody z RC tylko po 18 roku życia. Bo szkoda się psuć w okresie wzrostu.

Jesli rodzic ogarnia temat i to co mowi potomek to da sie dogadac, jesli jest oczywiscie mowa o sytuacji w ktorej rodzic dowiaduje sie o tym ze jego dziecko zazywa juz dlugo, jest pelnoletnie i twierdzi ze nie chce z tym konczyc to moim zdaniem da sie dogadac w takim sensie ze to bedzie bardzo zdrowo brane (smiesznie to brzmi) ale sam nie wyobrazam sobie zeby moje dziecko bralo.

Jak rozpoznać, że dziecko bierze narkotyki
Narkotyki i dopalacze są wszechobecne. Jak rozpoznać, że dziecko przyjmuje narkotyki? Pierwszy krok to stały kontakt z dzieckiem. Drugi - czujna obserwacja i sprawdzanie symptomów, które mogą wskazywać, że dziecko sięgnęło po narkotyki
Jak rozpoznać, że dziecko bierze narkotyki? Używają ich dorośli i coraz młodsze dzieci. Narkotyki są dziś niestety elementem kultury, nie tylko młodzieżowej.
Najważniejszy jest stały kontakt z dzieckiem, rozmowy (nie mylić z rutynowymi pytaniami: co tam w szkole?). Im więcej wiemy o dziecku: co robi, co przeżywa, jakie ma radości i problemy, jak sobie radzi w kontaktach z rówieśnikami, tym większa szansa, że zauważymy niepokojące sygnały i będziemy umieli mu pomóc. Wiele symptomów, które mogą wskazywać na to, że dziecko sięgnęło po narkotyki, jest też oznaką, że po prostu przeżywa trudne chwile: zawód miłosny albo to, że ktoś zranił jego uczucia, wyolbrzymia jakieś zachowanie lub zdarzenie, którego się wstydzi, ma kłopoty szkolne, w kontaktach z kolegami albo... z rodzicami. Często problemy w rodzinie pchają dzieci do spróbowania narkotyków. Dlatego trzeba trzymać rękę na pulsie, mieć kontakt z dzieckiem i pomagać mu, nawet jeśli wymaga to uderzenia się we własne piersi.

Jak rozpoznać, że dziecko przyjmuje narkotyki? Zmiany w zachowaniu
Jeśli zauważysz, że dziecko robi coś z wymienionej poniżej listy (zwłaszcza jeśli to kilka opisanych zachowań) bacznie je obserwuj i sprawdzaj z czego te zmiany wynikają:
-huśtawka nastrojów
-na przemian ożywienie i ospałość,
-nadmierny apetyt lub brak apetytu,
-porzucenie dotychczasowych zainteresowań,
-kłopoty w szkole (słabsze oceny, konflikty z nauczycielami, wagary),
-izolowanie się od innych domowników,
-zamykanie się w pokoju,
-niechęć do rozmów,
-zamykanie swojego pokoju na klucz,
-akcentowanie potrzeby prywatności,
-częste wietrzenie pokoju, używanie kadzidełek i odświeżaczy powietrza,
-pozytywne wypowiadanie się o narkotykach,
-zmiana grona przyjaciół, zwłaszcza na starszych od siebie,
-krótkie rozmowy telefoniczne prowadzone półsłówkami,
-późne powroty lub nagłe wyjścia z domu,
-bunt,
-łamanie obowiązujących w domu zasad,
-kłamstwa,
-wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu,
-powtarzające się zgłaszanie przez dziecko zagubień lub kradzieży przez rówieśników drobnych sum pieniędzy,
-kłopoty z koncentracją,
-zmiany w porach spania,
-nadmierne reakcje na krytykę lub niewielkie nawet niepowodzenia.

Jak możesz sprawdzić czy dziecko bierze narkotyki
Jeśli masz uzasadnione powody, by przypuszczać, że dziecko miało kontakt z narkotykami najpierw spróbuj z nim porozmawiać. Niektóre dzieci w spokojnej rozmowie przyznają się do eksperymentów. Jeśli jednak syn czy córka wypierają się, reagują bardzo agresywnie nawet na spokojnie zadawane pytania, musisz po prostu sprawdzić. Zwróć uwagę na wygląd zewnętrzny, strój, rozmaite akcesoria, których dziecko używa. Sygnały ostrzegawcze to:
-szybkie wychudzenie lub nagły wzrost masy,
-przewlekły katar, krwawienie z nosa,
-zaburzenia pamięci oraz toku myślenia,
-przekrwione oczy,
-zwężone lub rozszerzone źrenice nie reagujące na światło,
-bełkotliwa,niewyraźna mowa,
-brak zainteresowania swoim wyglądem i nieprzestrzeganie zasad higieny,
-słodkawa woń oddechu, włosów i ubrania,
-ślady po ukłuciach,
-ślady krwi na bieliźnie, "gęsia skórka",
-fifki, fajki, bibułki papierosowe wśród rzeczy osobistych,
-małe foliowe torebeczki z proszkiem, tabletkami, kryształkami lub suszem.
-kawałki opalonej folii aluminiowej i łyżka,
-znaczki, białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorkami,
-leki bez recepty np. takie z pozoru niewinne preparaty jak syropy na kaszel
czy tabletki przeciwko grypie (często zawierają pseudoefedrynę)
-tuby, słoiki, foliowe torby z klejem, igły, strzykawki
-nowy styl ubierania się.

Czy dziecko jest pod wpływem narkotyków: test oczu
Wygląd oczu i reakcje źrenicy na światło są istotnym wskaźnikiem czy dziecko właśnie znajduje się pod wpływem narkotyków lub że je bierze. Zwróć uwagę na: zaczerwienienie spojówek, łzawienie oczu, opadanie powiek, zaczerwienienie brzegów powiek, zmieniony wygląd źrenic w normalnym oświetleniu: nadmierne rozszerzenie źrenicy (średnica ponad 6 mm) lub nadmierne zwężenie źrenicy (średnica poniżej 3 mm), używanie kropli do oczu, jeśli wiesz, że dziecko ma zdrowe oczy. To jeden ze sposobów maskowania się, jeśli dziecko bierze narkotyki.
Gdy zauważysz coś podejrzanego zrób test oczny wykonywany przez lekarzy i policjantów. Poświeć latarką w każde oko po kolei. Normalna źrenica powinna szybko się zwęzić pod wpływem światła. Jeśli zauważysz, że źrenice leniwie, bardzo powoli reagują na światło - to może być sygnał, że dziecko jest pod wpływem narkotyków. Możliwe jest również wykonanie testu na obecność narkotyków w moczu. Tekst kupuje się w aptece.

Jak rozpoznać „dopalacze”?
„Dopalacze" wyglądem przypominają narkotyki. Występują one w postaci białego proszku, kapsułek lub tabletek, suszu roślinnego (liście, nasiona, ekstrakt, skręty), suszu grzybów.

Jak pomóc?
Przede wszystkim nie można dać wiary argumentom naszego dziecka, gdy próbuje przekonać nas, iż są to substancje całkowicie nieszkodliwe. Warto spokojnie porozmawiać z dzieckiem i przekonać go do zmiany postępowania. W pewnych przypadkach niezbędne może okazać się wprowadzenie konsekwencji takich jak na przykład ograniczenie kontaktu z rówieśnikami.

Jeżeli problem jest poważny, można zwrócić się do psychologa, pedagoga szkolnego lub terapeuty uzależnień.

Codziennie w godzinach 16.00-21.00 czynny jest Antynarkotykowy Telefon Zaufania
801 199 990.

Pomoc można znaleźć również w Antynarkotykowej Poradni Internetowej:
www.narkomania.org.pl.

Informator na temat placówek udzielających pomocy osobom z problemem narkotykowym dostępny jest na stronie Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii:
www.kbpn.gov.pl

Misjonarz pisze:Tak naprawdę dobra komunikacja między rodzicem a dzieckiem to podstawa jak się przespało cały okres dojrzewania i wzrostu to się niech nikt nie dziwi że dziecko nie chce rozmawiać, tak sam w drugą stronę jak dziecko nie powie to prawie nie ma sposobu żeby go zmusić po prostu się nie da.

Zresztą jakiekolwiek przygody z RC tylko po 18 roku życia. Bo szkoda się psuć w okresie wzrostu.

Misjonarz pełna zgoda. Jak rodzice nie mają relacji ze swoimi własnymi dziećmi, to później się nagle dziwią, że "z nikąd " powstał problem z RC. Tylko ten problem nie wziął się z kosmosu, tylko z braku zainteresowania i z braku więzi emocjonalnej z własnym synem, córką... Bo najważniejsza była i jest kasa, a nie czas spędzony z dzieciakami... , a potem wielkie zdziwienie rodziców Czasu nie da się nadrobić, pewnych błędów nie da się już naprawić... Zawsze jest nadzieja, że można naprawić to, co się spierdo..iło... Ale samo się to nie zrobi.

smakosz Prawda, ale patrząc na to z drugiej strony rodzic mimo zaufania do dziecka i jego zainteresowania to po 18 często zdarza się że dziecko ma za dużo luzu i jako ciekawe świata po prostu eksperymentuje, kiedyś to się częstowali kwiatem, majką a teraz o wiele łatwiej nawet jest sobie zamówić Rc i jak słyszę jak ludzie ćpają do cs albo lola to mnie rozpierdziela od środka. Czasem za mało obowiązków domowych, zainteresowań i zwykła nuda może kompletnie wepchnąć w nałóg. Już o dobrym wzorcu nie mówiąc, bo jaki autorytet ma Mietek który upija się co wieczór do nieprzytomności do meczów ligi Polskiej z 90 roku.