Które z używek święciły triumfy w czasach, kiedy Warszawa była nazywana Paryżem Północy? Zasadniczo narkotyki dzieliły się na dwie grupy. Do pierwszej zaliczały się substancje „klasyczne”, otrzymywane bezpośrednio ze znanych roślin, i nowe mieszanki powstałe w wyniku wytężonej pracy berlińskich, praskich czy też wiedeńskich farmaceutów, czyli takie używki jak kodeina, heroina czy morfina.
Druga grupa to środki wytwarzane przez przemysł farmaceutyczny, czyli na przykład eter, barbiturany, wodzian chloru. W większości wypadków pierwotnym przeznaczeniem tych substancji było niesienie ulgi ciężko chorym albo po prostu uspokajanie.
Pomimo tych starań z wolna narkotyki zaczynały wchodzić na polski rynek, a co za tym idzie, również i do Warszawy. W niektórych sferach stawały się coraz popularniejsze. Problem zaczynały widzieć władze Polski, które od lat trzydziestych starały się prowadzić rejestr osób uzależnionych od narkotyków. Sprawa była o tyle trudna, że uzależnienie od narkotyków było stosunkowo nowe i nie do końca wiadomo było, jak sobie z nim poradzić.
Stu narkomanów w Polsce czy… tysiące w samej Warszawie?
W zakładach psychiatrycznych II Rzeczypospolitej leczyło się od stu do trzystu narkomanów. Były to jednak statystyki z pewnością niedoszacowane.
narkomanii w Warszawie broszura Walka z narkomanią i handlem narkotykami na terenie sądowym Juliana Firstenberga.
Zgodnie przedstawionymi przez niego danymi w Warszawie największą grupę narkomanów stanowili ludzie „bez zawodu” (25 procent), a następni w kolejności byli urzędnicy prywatni (22 procent) i państwowi (18 procent), rzemieślnicy (11 procent) i przedstawiciele zawodów medycznych (8 procent).
Szczególnie warto zwrócić uwagę na pierwszą grupę, czyli tych, którzy zadeklarowali, że nie mają pracy. Należy spytać, jak bezrobotni mogliby zdobywać pieniądze na narkotyki. Otóż odpowiedź jest prosta — tą enigmatyczną grupą byli przestępcy. (…)
O tym, że nie wiadomo, ilu było narkomanów (…), mówili wprost sami specjaliści, którzy starali się zgłębić temat. Niedoszacowanie skali narkomanii w Polsce było bardzo poważne. Z jednej strony szpital w Tworkach mówił o około setce chorych, z drugiej „Rzeczpospolita” pisała, że w samej Warszawie mogło być nawet do kilku tysięcy zwolenników odurzania się narkotykami.
Źródło - Wielka Historia
Zdjęcie 1 - Wielka Historia
Zdjęcie 2 - Puls Biznesu
Zdjęcie 3 - Tytus
Zdjęcie 4 - Wielka Historia]
