Miałam chory sen ostatnio

Na wstępie zaznaczę że miałam przelotne znajomości z paroma stimami i efuroykami, trochę szybkich romansów z empatogenami, tryptaminy i fenylki bardzo mi smakowały, z kwasem się nie polubiliśmy. Jednakże dyso nigdy u mnie nie był

Na zakończenie festiwalu muzycznego przyszła człowiekowi ochota na mały odlot. Od dłuższego czasu po głowie chodziły jakieś kwaśne zabawy. Niestety nic takiego nikt nie miał. Acz wpadło w ręke serduszko od kolka. Dobrze znanym faktem jest że takie jedno uśmiechnięte białe serduszko może być niebezpieczne dla życia i zdrowia biednej ludzkiej główki, więc plan podejścia był wstępnie na trzy osoby. Jednakże jedna koleżaneczka odpadła. Więc niestety tylko we dwie wzięłyśmy się do skruszenia piłki.

Pył został odważnie podzielony na trzy części, zjedzone zostało po jednej z tych części ,,na łeb" a ostatnia schowana na potem. W plecaku wylądowało kilka butelek wody, jedna z nich miała zostać wodospadem na jakieś nieznanego pochodzenia resztki z kieszeni. Pierw jednak udałam się do fujfuja, koleżanka trzymała drzwi, pod którymi zebrało się kilka znajomych mord więc się z nimi pogadało o pogodzie i wgl.
Po wyjściu z fujka zauważyłam że nogi zrobiły się bardziej miękkie a ja miałam straszną ochotę pogadać. Jednak inną niż po stimach, bardziej z powodu tego że fajne towarzystwo było jak dlatego że było na to dużo energii. Skonsumowałam wodospad a przez ten czas koleżanka namawiała jakieś pancurki do udania się z nami nad jezioro położone miejscowość obok. Pancurkom iść się nie chciało. Więc poszłyśmy same, gdzie umówione byłyśmy z jeszcze jedną znajomą która była jedynie pijana. Obraz rozmazywał się jak po dużej ilości alkoholu, ale mentalnie było bardzo trzeźwo. Ciekawa okazała się percepcja zmieniona w taki sposób że wszystko w moich rękach wydawało się strasznie malutkie a odległości ogromne. Pamietam ten urok gdy z koleżanką krzycząc ,,dłonie" dotykaliśmy się po dłoniach zachwycając tym jakie są malutkie. Opuszczając teren festiwalu koleżanka wypowiedziała się że jest pyłkiem, w ogóle to jesteśmy pyłkami i to jest słodkie. Szłyśmy dalej aż dotarłyśmy do dworca PKS który wydawał się naprawdę ogromną przestrzenią gdzie była nasza znajoma z jakimś śmiesznym pancurkiem. Prowadzili nas w stronę jeziora bo nie znaliśmy drogi. Ja w tym momencie zorientowałam się że nie mam koca i zrobiło mi się przykro bo ten koc był prezentem a ja go zgubiłam. Z drugiej strony był przymus iścia za oddalającymi się pancurkami. A odległości wydawały się wtedy przytłaczające. W pewnym momencie poczułam potrzebę zrobienia siku. Powiedziałam przyjaciółce że od tego momentu jesteśmy rodzeństwem i musimy się kochać i wspierać. Podprowadziłam ją pod duże drzewo i kazałam je przytulić. W tym czasie podlewając maliny. Potem znów złapałyśmy się za dłonie, bo to drzewo potrzebowało naszej energii. W końcu byłyśmy magicznymi pyłkami w tym cudownym miejscu. Poszłyśmy dalej ale koleżance zrobiło się smutno że tyle drzew ostatnimi czasy zostało wycięte. Podjęłyśmy trochę temat, ale zaraz musiałyśmy biec bo pancurki przed nami oddaliły się o długie kilometry. Szłyśmy tak jeszcze kilka miesięcy na skraju miasta przecinanego piękną zielenią aż dotarłyśmy prosto w ciemność. Nikt nas przez ciemność nie chciał przeprowadzić, więc na przód wyszłam ja, nie znając w ogóle tej ciemności postanowiłam ją ujarzmić. Ścieżkami pełnymi drobnych kamyczków doprowadziłam nas do jeziora. Usiadliśmy wszyscy pod drzewem. Pancurki puściły jakąś muzykę która w ogóle mi się nie podobała, więc kontemplowałam nad tą sytuacją patrząc na wodę. Na wodzie były kaczki. Te kaczki głośno uprawiały seks. Zaczęłam czuć się lekko hipisowsko. Czyli jak przeważnie po sajko. Powiedziałam swojej siostrze że kaczki uprawiają seks tylko przez gwałt. Okropnym było dla mnie to że przemoc może być siłą napędową. Pancurki zaczęły mi się do siebie dobierać leżąc na moich nogach. Przestało mi się podobać pod tym drzewem więc zachęciłam przyjaciółkę do spaceru. Ta najpierw poszła siku i kazałem jej mówić do mnie cały ten czas bo chcę czuć ciągle z nią kontakt.

Spacer zrobiliśmy wkoło jeziora rozmawiając o przyziemnych sprawach jak szkoła, imprezy, znajomi. Było już prawie całkiem trzeźwo, chociaż inaczej, część efektów nadal była części już nie, ciężko to opisać na ten moment. Wiem że już na siłę próbowałem złapać mindfuck ale to nie było do osiągnięcia. Znów przypomniał mi się brak koca i znów ogarnął mnie smutek. Spokojnie wróciłyśmy po pancurki którym zrobiło się strasznie zimno, gdy nam było lekko chłodno. Patrząc na zegarek byłyśmy w szoku że to wszystko trwało jakieś 2-3 godziny. Wracaliśmy rozpoznając znajome miejsca i szukając po drodze koca ale nigdzie go nie było. Finalnie okazało się że nawet go nie zabraliśmy. Spało się potem normalnie.

Finalnie powiem że podeszła mi taka lekka fazka. Było to trochę jak połączenie M z alkoholem, jednak umysł był czysty, i nie było tego falowego rozpływania się. Wydaje mi się że ta psychiczna część fazy była falowa, bo raz było całkiem do ogarnięcia a raz całkiem magicznie.

Dodam jeszcze że następnego dnia idąc spać, miałam OEV, ale zupełnie inne niż kiedykolwiek wcześniej.

ci powiem, że masz rozmach...

ja też od dziś lubię punkowe kaczki...

Pozdrawiam... Gargameli aka Emilia

Myślałem, że to clickbait xd ale muszę przyznać rację Gargameli, masz rozmach

Też to próbowałam,co z tego jak już niedostępne?nie miałam jakiś historii typu "siku"(nie ogłaszam takich rzeczy wszem i wobec )ani też tym bardziej z pancurami(bo moi kumple to pancorom mogą tylko w pysk dać)a tym bardziej haha co z tymi kaczkami?że co? miałam większe odloty ,lepiej zostawię to bez komentarza haha