2C-D (2,5-dimetoksy-4-methylphenethylamine, znany również jako 2C-M)
jest psychedelicznego rodziny 2C, który jest czasami używane jako Entheogen. Po raz pierwszy został zsyntetyzowany w 1970 roku przez zespół z Instytutu Badań Texas Nauk psychiczne, [1], a jej działalność została następnie badane u ludzi przez Aleksandra Shulgina. Pełna nazwa substancji chemicznej jest 2,5-dimetoksy-4-methylphenethylamine. W swojej książce PiHKAL (fenyloetoloaminy mam znany i lubiany), Shulgin wymienia zakres dawkowania jako od 20 do 60 mg, a wiele osób zaleca większe dawki. Niższe dawki (zwykle 10 mg lub mniej) 2C-D były badane jako potencjalne nootropowe, choć z różnymi wynikami. 2C-D jest zazwyczaj przyjmuje się doustnie, choć może być wypełniana powietrzem (czyli wziąć donosowo). Insufflating zwykle powodować silny ból, jednak i poziom dawkowania jest zwykle znacznie mniejsza, zazwyczaj w zakresie od 1 do 15 mg.

Niewiele wiadomo o informacje toksyczności 2C-D, ponieważ żadne poważne badania zostały przeprowadzone. Według Shulgina skutki 2C-D zazwyczaj trwać 4-6 godzin. Sam Shulgin określone tej substancji jako "tofu farmakologiczne", co oznacza, że ​​po zmieszaniu z innymi substancjami, może rozszerzyć lub wzmagać ich działanie bez zabarwienia doświadczenia zbyt wiele, w sposób podobny do tego, jak tofu absorbuje smaki sosów lub przypraw IT gotuje się. Niektórzy ludzie twierdzą, 2C-D jest stosunkowo nieciekawe na własną rękę, ale wielu innych użytkowników zdecydowanie nie zgodził się z tą oceną i wierzyć zamiast 2C-D, by być prawdziwym psychodeliczny w sobie. Hanscarl Leuner, praca w Niemczech, zbadać wykorzystanie 2C-D pod nazwą LE-25 w psychoterapii badań.