L-Arginina (kwas 2-amino 5- guanidynowalerianowy) występuje w sposób naturalny w organizmie
człowieka. Jest to aminokwas endogenny, więc taki, który może być wytworzony przez nasz organizm z innych związków. Teoretycznie więc organizm nie potrzebuje dostarczania tego aminokwasu z pożywieniem.
Niestety, jak pokazały badania, wraz z wiekiem zdolność syntezy argininy w organiźmie człowieka
zaczyna maleć. Niedobory argininy prowadzą zaś do zachwiania równowagi wewnętrznej organizmu. Właściwa suplementacja diety przywraca odpowiedni poziom aminokwasu, co jest istotne ze względu na jego życiowe funkcje. Arginina od lat budzi duże zainteresowanie uczonych. Strukturę chemiczną argininy poznano w pierwszej połowie XX wieku. W latach trzydziestych Krebs i Henseleit odkryli fundamentalne
znaczenie argininy w tzw. cyklu mocznikowym, ważnym dla usuwania toksycznego amoniaku z organizmu
ludzkiego. Dalsze badania naukowe zarówno nad argininą, jak i możliwościami jej zastosowań w medycynie
przyczyniły się do dokonywania kolejnych odkryć ujawniających związki między argininą a układem sercowo-
naczyniowym.