O źrółch Istoc uzlżnń. Przruk z sęcznk Wgtrńsk Śwt (wrzsń 2002).

Alttywn pojśc o uzlżnn to spojrzn n tn stn jk n coś zwrjącgo sns nosącgo wrtość. N nlży rozuć przz to, ż tkwn w stn uzlżnn jst wrtoścą. Jnk stn uzlżnn jst ożlwoścą, sznsą okryc tj wrtośc. Tk jk kży stn, zrzn, sytucj, tk równż stn uzlżnn jst spcyfczną forą przkzywn n woośc, nforcją przsyłną w postc tgo stnu. I brzj n stry sę oczytć tj nforcj, ty ocnj ny stn sę n nrzuc. Ty brzj gon ns, brzj prz n ucky. I ty brzj oż stć sę bolsny, strukcyjny, rnący, brzj brzj n ośwczy przkzywngo przz ngo snsu. Sns tn ąży o ujwnn sę zstnn w nszy śwc. T woość gon ns, uckjąc o nj, ucky o sb.

Tkst tn jst próbą ostrzżn w stn uzlżnn, zblokowngo, l stotngo potncjłu twórczośc rozwoju, nwykorzystnj, nzntgrownj cząstk życ. Pokzuj tz współbrząc z ty złożn sposoby prcy z stn uzlżnn, jąc sznsę okryc rozwnęc tych zblokownych trśc. Znsprowny zostł . n. bn S. Groff, koncpcj C.G. Jung, E. Fro, K. Wlbr, A. Mnll orz tostyczn szńską wzją życ.

W bjc trzynst zcko zostj oktor lczy luz. Doktor n oż jnk uzrowć kżgo, jyn tych, których wskż śrć. Ky przychoz uzrowć król, okzuj sę, ż król us urzć, jnk oktor sprzcw sę wskznu śrc lczy król. Mo ostrzżn śrc, sprzcw sę jj po rz rug, rtując równż królwnę: Wług Mnll król w bjc sybolzuj zsy śwoośc powszchn kcptown wrtośc, królwn zś uczuc zwązn z ty zs.
Rtując król oktor wspr chor, śwo wrtośc, któr próbują urzć; rtując królwnę pog swo pcjnto w przystosownu sę o chorych uczucowo stnrów kultury, zst wsprć ch w rozwjnu nowgo koksu tyczngo oprtgo n uczucch...
- jk psz Mnll - Nsz współczsn kultur w sob chorującą królwnę. Luz są l l sb w brzo nprwzwy sposób.
Agrsj, sksulność ngtywz są lbo cłkowc wyprn, lbo ntyczn "spuszczn z syczy". W rzultc tk fłszyw chotyczn uczuc powoują, ż prwzw nforcj, któr luz chcą sob przkzć, zostją zblokown w cl w postc nrwowośc lbo npohowngo fktu.

Jką trść zwr stn uzlżnn?

Spójrzy n uzlżnn jk n sypto choroby. Ponwż chorobę byc uzlżnony zlcz sę w nszj kulturz o ktgor rzczy npożąnych, oczywsty wyj sę ążn o pozbyc sę stnu uzlżnn. Zhpnotyzown nszą kulturą wrzyy, ż uzlżnn jst zł, n y co o tgo wątplwośc.
Jnk szukn njskutcznjszgo sposobu prcy z uzlżnn, z nstwn n osągnęc clu jk być pozbyc sę uzlżnn, proksln, oż przszkozć w rozwąznu tj njnozncznj sytucj.

Sypto choroby n jst tylko bolsny, zkłócjący stn; zstnn uporczywość tgo stnu ozncz, ż jst w n jkś przsłn, któr potrzbuj sę ujwnć. W sy stn byc uzlżnony tkw wżn trść. Aby ją osłonć, nlżłoby ośwczn tgo stnu wzocnć.

Uzlżnony człowk potrzbuj n tylko uwolnn sę z nłogu, l równż stnu uzlżnn, by onlźć zwrty w bycu uzlżnony brkujący spkt sgo sb. Ky nforcj przkzywn poprzz stn uzlżnn zostn obrn, (prztworzon zntgrown), przstn być nwn. Byc uzlżnony o czgoś, ów o brku, potrzb jkj n potrfy śwo zspokoć, którą ponką zspokj nłóg, orz stnnu wżnj trśc, którj nśwo potrzbujy, któr jk otą jst nosągln l śwogo j. Nłóg pozwl osągć nstkę tj trśc.

Uzlżnn wług L Jpolsky\'go

L Jpolsky, który s ośwczył uzlżnn, obcn jst trputą prcujący z luź uzlżnony, proponuj, by o uzlżnn pojść n przz ops zwnętrznych zchowń próbę ch zny, lcz przz rozpoznn przkonń, pogląów postw powoujących uzlżnon yśln funkcjonown orz znę tych przkonń.

Strch jst plw npęzjący syst yśln uzlżnongo. (...) Jstśy jk uwęzony ptk, który ngy n nuczył sę ltć. Przycupnęlśy w kltc strchu, z krt nszych włsnych yśl (L. Jpolsky 1992).

Przkonn o których ów Jpolsky są włśn ty trśc, któr powstrzyują unożlwją rozwój, czyl przkrczn grnc włsngo j. Wzcnją t grnc, prowzą o okopywn sę w nch, o zbzpczn swgo sttus quo, o złn obronngo. Wług Jpolsky\'go postwow przkonn yśln uzlżnongo bzują n prwszy z nch, któr stwrz, ż: N jst w porząku bęąc tk człowk jk jst.
Jst w n coś złgo, czgo być n pownno, wzbuz to oj poczuc wny strch. Muszę chronć swoją bzbronność.
Muszę ukrywć pwn rzczy, by n kochno. Muszę być czujn/y kontrolowć sytucję. Muszę nustnn złć, by zobyć nzbęn zbzpczn. Aby uwolnć sę o poczuc wny ogę rzutowć włsn cchy, któr uznję z zł, n otoczn w nnych wzć wrogów źróło zł. Muszę węc uć obronć sę prz zł tkowć wrogów. Nsz otunony uysł, pogrążony w yślnu uzlżnony, ów n, ż obron jst wrunk bzpczństw. Zobczy, czy nprwę jst obron. Przz cł lt śwt wytyczł grnc, by zznczyć, gz kończy sę jno pństwo, zczyn rug. Kży nró s cyowł, czy nny nró jst "obry" czy "zły". Oczywśc, tn który obcn jst "obry", oż pot zostć "zły" owrotn.

U ns, w Stnch Zjnoczonych, w nturlny sposób zwsz uwży, z jstśy obrzy ż y rcję. Nsz grnc są już o wn ustlon trz npoko ns tylko to, czy ktoś n zgroz "nszu trytoru".
Ky przwonk jst strch, obron wyj sę cłkowc rcjonln. Ky systy obronn w nnych krjch osągnęły wyższy stopń rozwoju, nsz krj oprcowł broń toową.

Chcąc potrzyrnć luzję, ż skoplkowny syst obronny przyns n poczuc bzpczństw, lśy nszy pocsko wpjąc w ucho nzwy, tk jk "Stróż pokoju". W ty wszystk jst jn prw, którą nsz go prz n ukryw: Nsz systy obronn przynoszą n włśn to, prz czy ły ns chronć.
Prw t otyczy zrówno stosunków ęzynrooych, jk sprw jnostk.

Ipuls obrony złn zbzpczjącgo oryw n o jsc w który jst, o chwl obcnj, o sj sb. Jst ucczką o rzczywstośc. Drug przkonn npęzjąc uzlżnn to: Przkonn otycząc czsu.

Brzo często to, czgo ośwczy, jst ztrnown nszy poglą otyczący przznczn nszgo czsu sposobów jgo wykorzystywn.

Mrtwę sę o przyszłość przygnt n przszłość. Trcę kontkt z chwlą obcną, czyl z żywą rzczywstoścą, zjując sę ty, czgo już n czgo jszcz n .

M swoją prywtną torę n tt tgo, w jk sposób nrkotyk uśrzją crpn. Gy jstś po ch wpływ, sz zkłócon poczuc czsu. Mnuty, gozny, przy cągły brnu nwt n, zlwją sę z sobą.
Ky czs trc l cb lnrność, ból słbn. Poobn zjwsko spotyk sę u wlu lkkotltów. Potrfą przz ług czs znosć truy, pot osągć brzo obr wynk. Być oż jny z powoów jst to, ż przy ntnsywnych ćwcznch fzycznych cło uwln norfny - substncj zwrjąc opu. Wlu lkkotltów wrżn, ż w czs ćwczń czs zn swój wyr. Chwl obcn wyj sę być jyną rzczywstoscą.

Nstępny przkonn uzlżnongo yśln jst: konczność osązn. Dzly luz, zrzn, sytucj to co jst w ns, n obr zł, zst zuwżyć, ż wszystk sytucj, cchy zrzn są okzją o nuczn sę czgoś wżngo.

Uczono ns, ż ujętność ocnn nlzown jst oznką wzy ąrośc. (...) nwt nukowcy zczynją sob uśwć, ż stosując procurę zwężn, uzyskują ogrnczony wypczony obrz rzczywstośc.

Przkonn o koncznośc osązn oż skutczn ocąć o ożlwośc zny o ośwczn łośc.
Proks zny polg n ty, ż n oży znć sę nprwę, zn n zkcptujy sb tk, jk jstśy.

Jśl osązsz, n oższ kochć. Jśl kochsz, n oższ osązć.

Osttn z lsty przkonń oj wprost sns sgo stnu uzlżnn: Szczęśc zspokojn oż ć coś z zwnątrz. N znję tgo w sob, jst kś npłny, czgoś w n brkuj. Muszę znlźć substncję, rzcz, lub osobę, któr wypłn tn brk. N tk yślnu oprty jst nsz śwt.

Rkl tlwzyjn przkonuj, z ny sochó lub tn włśn gtunk kwy sprw, ż poczujy sę w płn zowoln. Jzy o ou sfrustrown upljącą prcą n poboczu wzy tblc rklow, n których szczęślw, zożn luz plą pprosy lub opoczywją z szklnczką burbon w łon. (...)

Byłoby jnk nwnoścą uwżć ż przysł rklowy jst opowzlny z to, ż czujy sę nkopltn. To, co znjujy w ss-ch jst ozwrcln sposobu yśln włścwgo społczństwo zchon.
Zobywn koljnych óbr, osągn koljnych sukcsów, przyjown koljnych porcj nrkotyku j jyn chwlową stysfkcję, potęgując uczuc nosytu. Nkręc sę chnz błęngo koł. Uzlżnn jst uslny stły poszukwn szczęśc poz sobą, poo brku stysfkcj.

Przy poocy zprzczn projkcj go próbuj rzć sob z poczuc wny brku, wpęzjąc ns w stn corz wększj nśwoośc, orwn o rzczywstośc.

Drog wyjśc z stnu uzlżnn to skrown sę w przcwną stronę: uśwn prwy o sob śwc. Ztrzyn sę w jscu w który jst, zgo n bzbronność ośwczn tgo co jst, tgo k jst. Powrót z uzlżnn to powrót o sb. Zgz sę z poglą Jpolsky\'go, ż uczuc brku, którgo zspokojn poszukuj sę n zwnątrz popjąc w uzlżnn jst źl skrowną tęsknotą uchową. Ponowny kontkt z sobą z rzczywstoścą uzyskuj sę przz ytcję. S stn ytcj - ztrzyn śwoj obcnośc w trz jst wyjśc z stnu nłogu.

Jpolsky przytcz słow Aln, jngo z pcjntów uzlżnongo o koksu, któr wypowzł w rok po zkończnu lczn:
Nprwę jst w wszystk wzęcznyz to, co tu powzlśc. Al wsz, cł nsz gn jszcz n ogło n oczyścć. Nwt, gy już rzucł prochy, cągl czuł, ż czgoś brkuj. N wzł czgo. Pwngo n po prostu usł n łóżku, zknął oczy zpytł, czgo włścw brkuj. Gyby spojrzł n sb z boku, n pwno uznłby, ż zwrowł. Ngy sę n olł, n ytowł, n nc w ty rozju. W opowz n usłyszł żnych słów, l ogrnęło n poczuc głębokgo spokoju wycszn. Wówczs po rz prwszy w życu poczuł sę obrz z sobą. Było to now uczuc, jnoczśn wywło sę brzo obrz znn.

Uzlżnn wług koncpcj procsu Arnol Mnll

Wług koncpcj procsu, oprócz obszru nszj (grupowj nywulnj) ntyfkcj - procsu prwotngo, stnj obszr trśc, z który sę n ntyfkujy - procs wtórny. Ozljąc procsy grnc - próg, obstwon jst trśc progowy wypowny przz wwnętrzngo krytyk. Wwnętrzny krytyk - postć często ozwrcljąc ngtywngo rozc, powstrzyuj ns prz przjśc progu.

W sytucj ky stnj sln ążn, z który człowk sę n utożs, w krunku trśc znjujących sę po rugj stron progu, czyl ky procs nj osoby prowz o ośwczn trśc wtórnych, równoczśn kounkty wwnętrzngo krytyk unożlwją przkroczn progu, wówczs przy użycu nrkotyku ożn tn próg po prostu przskoczyć. Truno ockć, czy to nrkotyk powouj przskoczn progu, czy tż procs ążący w krunku obszru znjującgo sę po rugj stron zostj w tk włśn sposób "zrlzowny". W przypku grncy ozljącj obszr ntyfkcj cłj grupy, trśc powstrzyując prz jj przkroczn zwrją przkonn nory obowązując w tj grup, stny ośwczn w chwl kontktu z trśc z rugj strony progu to onn stny śwoośc.

Przskoczn progu n pozwl n jnoczsn zntgrown trśc obcnych po rugj stron, czyl procsu wtórngo.

Nstępuj jyn czsow zn jsc: z procsu prwotngo wpy w procs wtórny, ky nrkotyk przstj złć, znów wrcy o procsu prwotngo, pozostwjąc nzntgrowny procs wtórny stl obcny próg z jgo równż nzntgrowny trśc progowy. Ponwż cl procsu n zostj w tn sposób osągnęty, ążn o kontktu z procs wtórny, o włączn jgo trśc w obszr swojj ntyfkcj, o poszrzn obszru ntyfkcj o t now trśc, ponown j o sob znć, ky nrkotyk n zł znjujy sę w procs prwotny.

NAŁÓG: konflkt poęzy procs prwotny wtórny, w który jnostk używ corz węcj śroków (substncj) by wjść w onn stny śwoośc, któr są nczj nosągln l procsu prwotngo nj jnostk. (A. Mnll 1995)

Używn nrkotyku pozwl węc procsow krążyć w stn zblokown, w postc nłogu. Trśc wypown przz krytyk wywołują w człowku stn poczuc brku włsnj wrtośc, w który truno jst żyć. Drog o osągnęc stnu szczęśc kstzy poprzz śwo przkroczn progu wyj sę nożlw o zrlzown. Nrkotyk uożlw chwlow ośwczn tgo stnu bz koncznośc ntgrown trśc wypownych przz krytyk.

Stn uzlżnn oprócz tgo, ż jst zblokown procsu, s jst wżny procs zwrjący snsowną trść.

Postwową trścą tkwącą w stn uzlżnn jst potrzb rozwoju, ążn w krunku poszrzn grnc ntyfkcj o trśc procsu wtórngo.

Mo, ż wywołn nrkotyk stny ogą kouś ostrczyć oczuc, którgo pożą, głębsz ntur prgnn onnych stnów lży poz stn osągny jyn przy poocy nrkotyków. Ky cl znczn zwrt w wtórny procs n oż zstnć w sposób śwoy, człowk prwopoobn bęz kontynuowł używn nrkotyku.

Uzlżnon osob używjąc nrkotyków, zwykl wp n krótko w stn z który tęskn jnoczśn często zwększjąc wk nrkotyku, w wcąż brzj rnych próbch skontktown sę z ty czgo njgłębj prgn. Wyglą n to, ż w przypku wlu luz nłóg jst ogn sę n nj nż uchowj trnsforcj osobowośc. Mont wywołn przy poocy nrkotyku onngo stnu, to chwlow powozn w ążnu o przkrczn wcąż powrcjącj zwykłj tożsośc, szukn czgoś znczącgo, poprzz zwykł ztrcn sę w szlństw używn nrkotyku. Gy tolrncj wzrst człowk znjuj uzsnn l zwększn lośc substncj potrzbnj o osągnęc onngo stnu, który wyj sę nostępny l norlnj tożsośc. Njczęścj nłóg n prowz o trnscnncj sttus quo, lcz o stl powtrzjących sę, nunych prób uncstwn zwyczjnj osobowośc. {R.Husr 1994-95).

Procs uzlżnn oż prowzć o ośwczn trśc spoz obszru kulturowj tożsośc, czyl o ośwczn onnych stnów śwoośc. Al używn nrkotyku oż tkż wzcnć ośwczn nlżąc o obszru z który ntyfkuj sę grup. Prwotn uzlżnn oż występowć w prz z uzlżnn wtórny.

Bznsn, którgo procs prwotny jst cężk prc, oż być uzlżnony o kwy wspogjącj jgo prwotny procs czyl to, żby ógł prcowć szybko, cężko wyjn. Al po prcy z wypj s konków, co wprw go w stn zcyown różny o tgo w który znjuj sę w prcy. Kw oż być w ty wypku uznn z prwotn uzlżnn, lkohol z uzlżnn wtórn. (L. Ary 1997).

W uzlżnnu prwotny stosown okrślonych śroków wspr procs prwotny, nsz ążn przkonn, zgon z ntyfkcją, cl przkonn śwt w który żyjy. W tkch przypkch nłóg n utrun przystosown sę o grupy, lcz rczj wspr byc osobą przystosowną.

Istot stnu uzlżnn to konskwncj postwowgo przkonn, ż n wszystk częśc rzczywstośc w ns n zwnątrz ns są obr pożąn, n wszystk pownny stnć. Ky czgoś n kcptujy próbujy sę o tgo ozlć. Wyznczy grnc włsnj ntyfkcj tgo, co jstśy w stn zkcptowć. Aby j utrzyć, zwlczy to, co zgrż. Trśc, których n kcptujy w sob w wększośc są wyprn rzutown n zwnątrz, wlkę tk czy nczj toczyy z wrog z zwnątrz, z obcy.

Znjujy sę w sytucj cągłgo zgrożn oczuwy przyus obrony: zwlczn wszystkgo, co zgrż nszu j, orz zobywn tgo, co jst nzbęn l prztrwn nszgo j. W nustnny lęku prz włsną bzbronnoścą, któr jst równoznczn z wystwn sę n nbzpczństwo utrty włsnych grnc, czyl, jk ny utrty życ. Oczuwy przyus pojown złń zbzpczjących nsz prztrwn.
Przyus zbzpczn sę prz bzbronnoścą.

Z rugj strony, s fkt włsngo stnn, tgo ż jst, ż njko sb, roz potrzbę, by coś z ty fkt zrobć. Skoro jst, uszę coś z sobą zrobć. N ogę przcż po prostu być. Pojown złn pozwlją zponć n chwlę o ty kłopotlwy fkc, lub orwć sę o przyusu cągłj wlk o sb. Potrzbujy czgoś, co zgłuszy ns sych, uwlnjąc o yltu: co z sobą zrobć.

Znjujy sę w stn, w który wszystk ożlwośc są o przyjęc, oprócz tj, by sę ztrzyć po prostu być. W stn cągłj ucczk prz rzczywstoścą.

Nustnny twórczy przpływ życ nfstujący sę w kży przjw kżj częśc rzczywstośc: tk so w rzw jk w człowku czy w grup, jst nurt płynący w krunku urzczywstnn jnośc wszystkch tych przjwów, zrz płnj rlzcj tkwącgo w kży z nch potncjłu. Człowk, by rlzowć to ążn, pownn śwo w n uczstnczyć.

W rzczywstośc poszrzn grnc ntyfkcj jst uśwn sob, ż wszystko czgo ośwczy w sob n zwnątrz, tkż to, czgo jszcz n zołlśy ośwczyć, jst obr wżn. To npowtrzln spkty ns sych. Jstśy płną. Jst to wówczs procs twórczy, rozwój, nywucj, poszrzn grnc tożsośc, ogrnn śwooścą nowych lntów rzczywstośc, ostrzgn ośwczn ch snsu npozlnośc.

Jśl grnc poęzy różny sfr rzczywstośc stnową brrę unożlwjącą przjsc o sfr orębnych o nszj ntyfkcj, jżl krytyczn przkonn blokując to przjśc kżą n wzć trśc po obu stronch grnc jko nożlw o pogozn, wówczs sposob rzn sob z sytucją oż być nzuwżn nktórych jj spktów. Nuśwn sob nwygonych, n psujących o rszty sytucj lntów. Pojn tgo, co n j sę pogozć z włsny j, czyl zwężn, czy tż zcnn śwoośc oż być toą pozorngo rozwązn konflktu. Mo n uśwn sob pwnych trśc, z który n woo co zrobć, nl sę ch ośwcz w jkjś for. Potrzb przkrczn włsnych grnc jst stl ośwczn, nśwo, jko nj lub brzj nzrozuł oczuc. Ky zrlzown potrzby kontktu z nowy, nznny sfr śwt sgo sb jst blokown przz krytyczn trśc, wówczs rog ojśc o tych obszrów jst truny zgn sę z ty trśc. Użyc nrkotyku zstępuj truny procs przchozn tj rog. Nrkotyk wrzuc ns po prostu w tn obszr, ocnjąc jnoczśn o obszru nszj zwyczjnj ntyfkcj. S stj sę grncą rozzljącą ob strony, zrz sposob przskoczn tj grncy. Nsz śwt nl skł sę z przcwstwnych, wykluczjących sę wzjn częśc; Dosęgnęc nowgo, nznngo obszru rzczywstośc, ośwczn onngo stnu śwoośc poprzz użyc nrkotyku, zzwyczj n prowz o połączn tych obszrów, poszrzn ntyfkcj śwoośc, o rozwoju, lcz przcwn - zwęż śwoość unożlw rozwój. Zst ntgrcj powstrzyujących o przjśc grncy trśc, orz ntgrcj obszru lżącgo po rugj stron, zntgrowny zostj s nrkotyk. Tn nowy lnt - nrkotyk pozwl n utrzyywn sę ukłu w stn zblokown. Konflkt n pobuz o rozwoju, zostj oswojony przy poocy nrkotyku, który pozwl n przskkwn grncy byc rz po jnj rz po rugj stron konflktu.

Użyc nrkotyku przrzuc ns n rugą stronę grncy zwykłj ntyfkcj, pojjąc trść sj grncy, ky nrkotyk przstj złć znów znjujy sę w obszrz zwyczjnj ntyfkcj, ponown oczuwy wcąż nzspokojon prgnn połączn, nzrlzowną potrzbę zntgrown obu stron.

Stopnowo osob używjąc nrkotyku zczyn ntyfkowć sę brzj z trścą obszru spoz grnc zwykłj tożsośc jj sj grupy w którj żyj. W stn uzlżnn o nrkotyku, oczuwn prgnn jst ntyfkown corz ocnj z prgnn nrkotyku. Śwoość rzczywstgo snsu prgnn orz trśc, któr prz jgo rlzcją powstrzyują corz brzj sę ztrc.

Grnc zląc rzczywstość n częśc:
z - zwyczjną ( norlną), z którą j począt kowo sę ntyfkuj którj ośwczn jst norlny stn śwoośc,
n - nową ( obcą, nnorlną, nzwykłą) l j, którj ośwczn to onny stn śwoośc; wzcnn jst trśc przstwjący ob stronyjko nożlw o pogozn; nrkotyk powouj przjśc z jnj strony n rugą z ponęc trśc grncy, s współtworzy grncę.

Są to frgnty prcy "Uzlżnn - ukryt źróło" prwotn opublkownj n stron Mnufktur Autorów N Strychu. Ponżj znjzsz lnk o strony, n którj oższ kupć płną wrsję ksążk (wynj jko -book).
Ocń trść:

Bardzo długi post, Pana wyzej prosze podaj źródło, bardzo ciekawy temat tego posta. Czytając kawałek zainteresował mnie.

Wysłane z mojego SM-G531F przy użyciu Tapatalka